Ergens in het begin van de veertiende eeuw schreef een dichter van wie we bijna niets weten een twaalftal gedichten bij de maanden, twaalf kalenderbladen. De gedichten zijn in onze literatuur terechtgekomen en er nog steeds niet uit verdwenen; de vertaling hieronder is van Frans van Dooren. Af en toe duikt er eens een liefhebber van zijn werk op, zoals Leen Huet, die in 2011 over zijn werk blogde. Hij heette Folgóre da San Gimignano. Lees verder
Categorie: Weekendgedichten (Pagina 2 van 2)
Geen gelul, meteen tot de kern. Vier regels, twee rijmklanken. Dat is ‘Onrust’, het beroemde kwatrijn van Jacob Israël de Haan. Ik heb altijd moeite met die twee rijmklanken, waardoor ik ‘Amsterdam, Amsterdam’ dreig uit te spreken of lezen als ‘Emsterdem, Emsterdem’. Het kwatrijn stribbelt door de verwarrende wisseling van -em en -am tegen. Waar is de dichter eigenlijk, in Jeruzalem of Amsterdam? Het spel van klanken is de echo van de verwarring die De Haan ervoer in zijn eigen leven. Waar was hij eigenlijk?
Koenraad Goudeseune is inmiddels dood. Zijn laatste weken deed hij wat hij altijd deed: hij publiceerde op Facebook. Het waren nieuwe gedichten, laatste gedichten — hij liet het zelfbeklag (een signature dish) vallen en wat hij schreef werd harder, minder opgelegd-sentimenteel. Waar hij eerst af en toe raak schoot in een serie lossere flodders, kregen zijn gedichten de geslotenheid van een pantser, juist omdat hij zijn dekking liet zakken. Er was niets meer om zich achter te verbergen of zich boos over te maken. Lees verder
Vanaf 2021: op de zaterdag en zondag een Gedicht van de dag. Met een korte inleiding, en gepubliceerd om 9.30 AM. Kortom, weekendgedichten; in 2021 plusminus 100 keer Heeft u een gedicht dat geschikt is voor deze rubriek op het oog: mail het mij. Zie de contactknop op de voorpagina.
De gedichten van Jacobus Revius zijn een nagekomen bericht uit de renaissance. Nadat Revius (1586-1658) in zijn studententijd de renaissanceliteratuur had leren kennen, voegde hij er zijn eigen calvinistische Nederlanderschap aan toe — met al bij al redelijk spectaculaire gevolgen in de dichtsfeer. Ik ken weinig Nederlandstalige dichters die zo strak in de maat kunnen lopen en en passant aan inhoud doen. Revius is een religieuze voorzaat van Menno Wigman. Lees verder
Facebook De Nieuwe Contrabas
Recente reacties