Howard Krol vond ik een lieve, royale man. Vond, want vandaag bereikte me het bericht dat hij dit weekend is overleden. Vijfenzestig werd hij, de jongensachtige heer met zeer witte tanden en een haardos waarmee je alle kanten op kon.

Zo lang als ik me herinner, was hij actief in de dichtkunst, met een enthousiasme dat vermoeide en bewondering inboezemde. Hoe kon hij, na al die jaren, nog steeds zonder te veinzen in vuur en vlam schieten voor een mooi gedicht, een talentvolle dichter? Dat moet wel echte liefde zijn geweest. Lees verder