- Mathieu Belezi, Aarde en zon te lijf, vertaald door Eva Wissenburg, Vleugels: Geweldsdronken proza van gruwelijke schoonheid. Besproken in aflevering 153.
- Marieke Groen, Het verhaal van mijn schaarste, Marieke Groen, Thomas Rap: Literaire triomf, gemaakt van nederlagen. Besproken in aflevering 156.
- Bohumil Hrabal, Een driebenig paard, vertaald door Kees Mercks, Prometheus: Verzet tegen deze vertelstem? Niet te doen. Besproken in aflevering 136.
- Leonieke Baerwaldt, Dagen als vreemde symptomen, Querido: Zie literaire jury’s door de knieën gaan. Besproken in aflevering 158.
- Rachel Cusk, Parade, vertaald door Jeske van der Velden, Bezige Bij: Zó beeldend, genadeloos en analytisch ineen. Besproken in aflevering 149.
Maand: december 2024
(Op alfabetische volgorde)
- Obe Alkema, Bewogen selfies, het balanseer: Een geweldig memoir. Niet besproken in de podcast.
- Julie Cafmeyer, De collectieve inzinking van de familie Hofmeyer, Pluim: Het beste debuut van 2024. Besproken in aflevering 163.
- Wouter Godijn: Meneer L. en het meisje, Atlas Contact: Veel te veel en daarom zo goed. Besproken in aflevering 131.
- Ariana Harwicz: Het geluid van een tijdperk, Vleugels: Scherp en hoekig. Harwicz slaat je knock-out. Besproken in aflevering 160.
- Ariana Harwicz: Ontaard, Vleugels: Echt een ontaard boek. Taalkunst. Besproken in aflevering 160.
Hans en Chrétien gaan met kerstreces tot plusminus 10 januari 2025. De aangekondigde DNC Aan Huis is uitgesteld, want Chrétien heeft zoals alle beschaafde auteurs weer eens last van zijn longaandoening.
Hans en Chrétien wensen alle luisteraars een fijne Kerst, een gelukkige jaarwisseling en veel (lees)plezier in 2025.
Ondertussen: binge oude afleveringen! – via de site of via je podcastapp.
Hans en Chrétien praten over Arnon (Grunberg) die Angela (Merkel) interviewt, over de PC Hooftprijs voor Maarten ‘t Hart en over de wel of niet bestaande invloed van de podcast. Besprekingen zijn er van ‘Hillbilly Blues’ (JD Vance) en ‘Weerstand tegen de wanhoop’ (Koen Schouwenburg). Verder een stemmige OV-column van Peer Hommel. Luister, like en abonneer.
Podcast: Play in new window | Download (Duration: 53:56 — 74.1MB)
Hans en Chrétien praten over het literaire opstootje tussen Rob van Essen en Ilja Leonard Pfeijffer, waar Jamai Ouariaichi zich gezwind bij aansluit. Over stemmen op Marieke Groen (‘Het verhaal van mijn schaarste’) voor Beste Non-Fictie-boek 2024. En over fictie schrijven als een privilege dat maatschappelijk bijna verplicht iets moet opleveren. De grote bespreking is gereserveerd voor ‘De collectieve inzinking van de familie Hofmeyer’, alweer een debuut, ditmaal van Julie Cafmeyer. Verder nog een verwijzing naar de recensie van de bestseller ‘De domheid regeert’ (Sander Schimmelpenninck) op de site van De Nieuwe Contrabas. Luister, like en abonneer.
Op Marieke Groen stemmen kan hier.
De literaire preek ‘Een land waar je eenmaal met de trein doorheen bent gereisd’ van Rob van Essen is te lezen op zijn weblog. Ilja Pfeijffer publiceerde zijn reactie achter de betaalmuur van Bejaardenhuis HP/DeTijd en op zijn Facebookpagina (zie hieronder); Jamal Ouariachi publiceerde zijn bijdrage (ook achter een betaalmuur) op de website van Trouw.
Podcast: Play in new window | Download (Duration: 41:04 — 56.4MB)
Het de winkels uit vliegende boek ‘De domheid regeert’ van Sander Schimmelpenninck is, zoals een sticker op de voorflap trots vermeldt, een ‘lekker betoog’. Met die kwalificatie heb je meteen het sterkste deel van het boek te pakken. Als iemand in Nederland in staat is het populisme op een raillerende manier te beschrijven en genadeloos de fouten en inconsistenties aan te wijzen in de uitspraken van politici die in zijn ogen verdacht zijn, is het Schimmelpenninck. Met zijn ‘lekkere betoog’ bedient hij een grote groep mensen die minder welbespraakt zijn dan Sander Schimmelpenninck zelf en die, net als hij, menen te zien dat grofheid, leugens, intimidatie en, ja, in hun ogen domheid, terrein winnen in het publieke debat. Sander geeft het hele boek vol gas! Het betoog zakt nergens in. Hij heeft de ene kogel nog niet afgevuurd of de volgende is alweer onderweg, te beginnen bij het onder vuur nemen van de door hem meest gehate journalist van Nederland, Wierd Duk. En daar komt dan nog bij dat hij de indruk wekt dat ergens, in een vrij recent verleden, is besloten om het gezonde verstand en de rede het raam uit te gooien om de domheid daarvoor in de plaats te zetten. In de ondertitel staat niet voor niets het woord ‘opzettelijk’. Met andere woorden: die domheid is geen sluipend virus zonder herkomst, nee, het is bewust georkestreerd door iets of iemand. Lees verder
Recente reacties