- vanaf 11 juni 2020 -

Maand: juni 2020

Een veilige wereld dankzij het Letterenfonds

Het Nederlands Letterenfonds – geen verkeerd woord erover zal ik ooit zeggen. Bijna nooit, in elk geval. Als het Nederlands Letterenfonds er niet was geweest, had ik een armoedval gemaakt. Dankzij het Nederlands Letterenfonds kan ik boeken schrijven, kortom: ik ben het fonds zeer toegenegen. En de liefde is wederzijds.

Toch moest ik na het lezen van onderstaande tweet (van 16 juni jongstleden) even een beetje overgeven in mijn mond. Niet alleen omdat diversiteit, discriminatie en racisme op 1 hoop worden gegooid (al is dat zeker onterecht en irritant), maar omdat de tweet indruist tegen alles wat literatuur is. Literatuur is onredelijk. Er is een lyriek die wij afschaffen. Literatuur sluit uit – bij elke nieuwe canonvorming vallen er boeken en auteurs af. Literatuur gaat niet over gelijke behandeling maar over de botsing tussen mensen, en over de botsing tussen personages.

Literatuur heeft niets te maken met een ‘klimaat’ en wie wel eens een bijeenkomst waarop veel schrijvers zijn heeft bijgewoond, weet dat naar elkaar luisteren daarin geen grote rol speelt. Wat een ‘inclusieve sector’ zou zijn, is me een raadsel. Eigenlijk snap ik alleen dat beetje over ‘veelstemmigheid’. Ik wacht, ondertussen, op boeken die onredelijk zijn, boeken waarin de auteur het maagzuur vrolijk laat klotsen. Er is een correctheid die wij afschaffen.

pic.twitter.com/r2LhNmpsuU

https://platform.twitter.com/widgets.js

Nabokov en Dostojevski (en Karel van het Reve)

Karel van het Reve is een typisch Hollandse schrijver. Ik bedoel dit niet als compliment. Vier jaar geleden las ik een groot deel van Reve’s oeuvre en dat viel me niet mee. Alleen zijn dagboeken uit Rusland waren goed te verdragen. De rest bevatte veel gedoe over niks. Zijn ‘beroemde’ aanval tegen de literatuurwetenschap is wel de flauwste tekst die in dat genre ooit is geschreven: gemurmel van een tandenloze Dachshund. Lees verder

Aad van den Heuvel (1935-2020)

Aad van den Heuvel was een fatsoenlijk mens. En een journalist in hart en nieren. Dat staat in de in memoriams die na de bekendmaking van zijn overlijden verschenen. Of dat genoeg is, voor de rechtvaardiging van een bestaan – we moeten wachten tot de definitieve nacalculatie is verricht. Wat ik wel sympathiek vond, na het vernemen van zijn overlijden: hij had de uitvaart in stilte laten plaatsvinden. Niet iedereen die wel eens op televisie was wil zijn dood tot een publiek spektakel maken. Misschien was Van den Heuvel inderdaad een fatsoenlijk mens. Lees verder

Reclame: prozadebuut Mark Cloostermans

In Conscience 1, de terugkeer, deel 1 uit een beoogde reeks detectiverhalen, brengt Mark Cloostermans ons naar België in het najaar van 1869. De Spaanse griep (en de Eerste Wereldoorlog) moet nog komen, om over covid-19 (en de Tweede Wereldoorlog) maar te zwijgen. De wereld die Cloostermans oproept is niet alleen verdwenen, ze is letterlijk ondenkbaar geworden. Daarom is het knap dat hij ons toch iets van de sfeer van ooit kan laten navoelen. Dat is een verdienste van zijn boek. Lees verder

De Koninklijke Bibliotheek gooit er eens wat gemeenplaatsen tegenaan

In een even opmerkelijk als new-speak-achtig persbericht gooit de Koninklijke Bibliotheek er een stuk of wat gemeenplaatsen tegenaan. Highlight:

We moeten ook kritisch naar onze eigen organisatie en collectie kijken. Ook wij hebben ongetwijfeld blinde vlekken, institutioneel, systemisch en/of historisch van aard. De BLM-beweging inspireert ons die reflectie niet langer uit te stellen. Voor racisme is geen plaats in onze samenleving, in onze organisatie en in onze collectie.

Lees verder

De Nieuwe Contrabas

Het is bijna vijf jaar geleden dat ik stopte met De Contrabas, de weblog waarvan het archief hier is in te zien. Op deze blog ga ik nieuwe teksten plaatsen. Elke werkdag iets, waarbij een minder drukke werkweek drie of vier dagen mag tellen – ongeveer zoals vroeger, maar dan helemaal anders: ‘Ik verlang naar niets dat voorbij is terug.’

Zo ik ièts ben… ben ik een webblogger. Iemand die regelmatig schrijft omdat hem dingen opvallen. Dingen die in de literatuur gebeuren. Of iemand die schrijft over gelezen boeken. Ik ben een schrijver met zijn wortels in de blogwereld.

Het nieuws sla ik op De Nieuwe Contrabas over: literair nieuws is meestal geen nieuws. En als literair nieuws wel nieuws is, heeft het in de meeste gevallen geen grote actualiteitswaarde. Wat ik van De Nieuwe Contrabas verwacht, weet ik nog niet. Maar ik verwacht er wel wat van.

Ik dank het Letterenfonds voor de bijdrage die de opstart mogelijk maakte, via Van Maker tot Lezer.

 

© 2024 De Nieuwe Contrabas

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑