Wat is literatuur? Literatuur is het geheel van teksten waarin auteurs hun ziel en zaligheid hebben gelegd, met inzet van een (bij voorkeur) niet-conventionele stijl en vertelwijze. Een literair werk is keer op keer, ook al staat elke auteur op de schouders van reuzen, nieuw. Met deze definitie in het achterhoofd, blijft er jammer genoeg weinig over van bijna drie jaar lezen voor de podcast. Het is niet anders: literatuur is een schaars goed en deze lezer is blij met elke briljant tussen de plastic namaak-edelstenen.
Toch ben ik geen pessimistische lezer, integendeel. Het enige waar ik me soms zorgen over maak, is het minder sterke aanbod van uitgevers die een jaar of vijf geleden altijd wel iets bijzonders in petto hadden. Net als in de Engelstalige wereld is veel mass market geworden, met als resultaat een eindeloze stroom bijna-dezelfde boeken (in een foeilelijk jasje). Er verschijnen elke jaar ondanks dat veel mooie boeken. Je moet ze wel een beetje zoeken, maar ze zijn er. Dus op zich is er niets aan de hand. Zolang er nog mensen zijn die interessante auteurs met liefde uitgeven hoeft niemand zich zorgen te maken. Toch vind ik dat het systeem moet worden opgeschud – een aanzet tot een revolutionaire omwenteling gaf ik in aflevering 121. Lees verder
Uit de melee van boeken die ik in 2023 voor De Nieuwe Contrabas podcast heb gelezen, springen er twee uit. Dit heeft niet zozeer met een smaakoordeel te maken (helemaal niet zelfs, denk ik), maar met de onverwachte weerstand die deze boeken blijken te bieden bij mijn poging om het nieuwe leesjaar, voor zover mogelijk, in een frisse (blanco) stemming te beginnen. De twee eruit springende boeken zitten die stemming, kortom, in de weg: ze hebben zich stilletjes een plekje verworven tussen mij en de gewenste opgeruimdheid. En in plaats van daar narrig over te zijn, gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat het een kwaliteit van die twee boeken is dát ze me in de weg zitten. Het zijn als het ware twee breedgeschouderde grenssoldaten. Ze laten zich niet opzij zetten. ‘U komt het gebied van de Opgeruimdheid niet in,’ zeggen ze onvermurwbaar. 
Hans en Chrétien ronden het jaar onder meer af met een korte Reve-overpeinzing, beginzinnetjes van Ellen Deckwitz en een fijne mix van zelfkritiek en zelffelicitatie. Daarnaast buigen ze zich over de succescode van bestsellerauteur Michel van Egmond die eerder ‘Gijp’ en ‘Kieft’ schreef en nu ‘Voetbal kijken met Van Basten’ in de winkels heeft liggen. Tot slot stellen beide heren enkele boeken-die-bleven-liggen aan u voor. Luister, like en abonneer.
In een stampvol Torpedo-theater bespreken Hans en Chrétien de doodsstrijd van het Couperus-museum, de literaire hoofdstad als veilige thuisbasis en de houdbaarheidsdatum van Nederlandse schrijvers. Te gast zijn Emy Koopman (vanwege ‘Kindertrein uit Boedapest’) en David Pefko (vanwege ‘De gebroeders Maxilari’), alsmede Rob van Essen die in de Vestdijk-reeks, samen met Chrétien, ‘Het verboden bacchanaal’ bespreekt. Luister, like en abonneer.
Recente reacties