Libris-winnaar Rob van Essen benoemt Simon Vestdijk tot een meester in het schetsen van lelijke mensen: ‘Die zie je steeds minder in de hedendaagse literatuur.’ Daarnaast bespreken Hans en Chrétien het experimentele proza van Bluets (Maggie Nelson), de jaarlijkse polonaise van de Boekenweek en gaat de nieuwste NRC-column van Tommy weer onder het hakblok. Waarschuwing: Robs geluid is kwakkelend, maar wordt gaandeweg beter. Luister, like en abonneer.
Brak je mij het hart maar, dan had ik tenminste
redenen om toorn of wraak van stal te halen.
Een wens van niks, maar helpen doet het wel. Hier ligt
Utrecht, achter ons. Ik geef je mijn recente
kladschrift. Een groots bedoeld gebaar. Mislukt
en deels misplaats. Maar niet verkeerd. Het zijn
rommelingen van het hart. Droedels bij de tocht.
Straks wandelen we, hopelijk nog samen, weg.
Het zijn ook de omstandigheden. Met
uitzicht op een rustig leven, zwijgt het hart.
Breek het niet open. Laat het kloppen wat het doet.
En kijk niet om. Kijk niet vooruit. Het is alleen maar
ruis. Sluit je ogen. Wat er ook gebeurt, ik
sta met open armen waar ik sta.
Vandaag 82 jaar geleden stierf Josep Roth. Zijn laatste roman was ‘Die Kapuzinergruft’, met de mooie slotregels:
Der Morgen graute über den wildfremden Kreuzen. Ein leiser Wind ging und schaukelte die greisen Laternen, die noch nicht, in dieser Nacht nicht, erloschen waren. Ich ging durch leere Straßen, mit einem fremden Hund. Er war entschlossen, mir zu folgen. Wohin? – Ich wußte es ebensowenig wie er.
Die Kapuzinergruft, wo meine Kaiser liegen, begraben in steinernen Särgen, war geschlossen. Der Bruder Kapuziner kam mir entgegen und fragte: »Was wünschen Sie?«
»Ich will den Sarg meines Kaisers Franz Joseph besuchen«, erwiderte ich.
»Gott segne Sie!« sagte der Bruder, und er schlug das Kreuz über mich.
»Gott erhalte …!« rief ich.
»Pst!« sagte der Bruder.
Wohin soll ich, ich jetzt, ein Trotta? …
Ja, waarheen? Dat weten we tot op vandaag niet. Trotta en Roth konden nergens heen. In dit slot klinkt het ontroerende ritueel door dat bij de Kapuzinergruft plaatsvindt als een Habsburgse vorst sterft. Drie keer wordt er aangeklopt en pas op het laatst, als de vorst is teruggebracht tot een sterfelijk en zondig mens, mag hij de eeuwigheid in. Zie bijgaand filmpje, waarin Otto von Habsburg het toegangsritueel doorstaat.
Openhartig gesprek met het Vlaamse fenomeen Delphine Lecompte over haar schrijverschap en serieuze auteurs die meestal het middelmatigst zijn. Verder bespreken Hans en Chrétien Traktaat van de zon van Martijn Benders en De saamhorigheidsgroep van Merijn de Boer, verliezend Libris-genomineerde, maar winnaar van de BNG Bank Literatuurprijs. Luister, like en abonneer.
Sterauteur Lize Spit vertelt vrijmoedig over de intensieve reis die het schrijven van een bestseller is, inclusief schrapsessies, slaappillen en roesachtige nachten. Daarnaast bespreken Hans en Chrétien de uitslag van de Libris-prijs en de dynamiek in literaire jury’s. Verder tipt Chrétien het wielerheldenboek Anquetil alleen over de legendarische renner Jacques Anquetil. Luister, like en abonneer.
Veel buitenlandse influx! Zo is Hans onder indruk van de bijzondere niet-bijzondere bestseller ‘Kim Jiyoung, geboren in 1982’ van de Koreaanse schrijfster Cho Nam-Joo. En Chrétien op zijn beurt van de romans van Egon Hostovsky, een dolende Tsjech. En dan is er naast het geritsel rond de manuscriptenstop nog een volslagen onontdekte Amerikaanse dichter, Jack Gilbert, die door Marika op onweerstaanbare wijze wordt opgediend. Luister, like en abonneer.
Samen met Chrétien bespreekt Libris-winnaar Rob van Essen Simon Vestdijks vroege roman Meneer Visser’s hellevaart, een boek vol kleingeestigheid en sadisme dat de wenkbrauwen van ‘sensitivity readers’ nu wellicht zou doen fronsen. Verder bespreken Hans en Chrétien de manuscriptenstop, een nieuwe literaire prijs en de vastberaden vrijheidsdrang in Lale Güls Ik ga leven. Ook is er weer een nieuwe ‘Tommy’. Luister, like en abonneer.
Recente reacties