Deze week bezocht ik een boekpresentatie in Scheltema, een grote boekhandel in Amsterdam, onderdeel van het Athenaeum-imperium.
Het eerste dat opvalt als je die winkel binnenkomt, is de ruimte: het niets om de boeken heen. Daarna vallen op: de roltrappen, de schappen met ‘non-books’ en de ruime presentatie van steeds weer hetzelfde. Het is een grootschalige retail-hel. Er is ook een wc en als je die wil bezoeken moet je 1 euro betalen. De stofwisseling van de klant wordt óók geëxploiteerd.
Lees mijn substackstuk van de week hier (en abonneer je) >>
Mijn nieuwe stuk 
Op alfabetische volgorde)
Hans en Chrétien gaan met kerstreces tot plusminus 10 januari 2025. De aangekondigde DNC Aan Huis is uitgesteld, want Chrétien heeft zoals alle beschaafde auteurs weer eens last van zijn longaandoening. 
Omdat ik in wezen een goed mens ben, en niet vies van een uitdaging, las ik voor het eerst in mijn leven een roman van Paul Gellings: Terug naar de Stichtstraat. Gellings is vertaler van het werk van Patrick Modiano en heeft ooit het werk van Rutger Kopland in het Frans vertaald – maar het is niet nodig om iemand met zijn jeugdzonden om de oren te slaan. 
Waar gaan de boeken van Patrick Modiano over? Over niets, of in elk geval: over dingen die de hoofdpersoon niet meer weet – en zich opnieuw te binnen probeert te brengen. En over Parijs: bijna alle boeken van Modiano gaan over een stad die Parijs heet, waar de hoofdpersonen van Modiano in rondlopen en wonen. Parijs is ‘de stad’, een metafoor voor alle steden, steden in het algemeen, steden waarin mensen elkaar ontmoeten en kwijtraken. 
De pen in het hart is het vijfde deel in de Thomas Meerman-reeks, na En in de nacht een riem, Praag aan zee, Hampelmann en Het wonderjaar. Een roman als het leven zelf, vol verhalen over een man en auteur en vader en minnaar die orde probeert te scheppen in een onverschillig en verwarrend universum..
(Update, zeg maar gerust: correctie) Vandaag werd bekend dat Sasja Janssen de eerste 
Recente reacties