Eus had gisteren zijn vestimentaire frivoliteiten laten varen. Hij droeg bontkraag noch capuchon. Hij droeg een saliegroen jack van de Beversport. Daarin gehuld stond hij aan het begin van de uitzending te shinen voor het Burgerweeshuis. Het gedicht dat hij uit het minibiebje toverde was zogenaamd geschreven door een kind van zeven en waarschijnlijk dus van Eus zelf.
Het kijken naar zijn Boekenclub krijgt inmiddels een aureool van heilig moeten. Ik bouw de hele zondag op, via snooker en wielrennen, naar half acht, NPO2. Eventueel aanwezige mensen in mijn omgeving dienen dan muisstil te zijn. De hoogmis van de leesbevordering begint. Zeker gisteren, op de derde zondag van Pasen, de dag waarop de Emmaüsgangers de vreemde in hun midden herkennen als de doodgewaande Messias. Lees verder
Terug van weggeweest! Hans en Chrétien spreken onder meer over de interviewwaardigheid van schrijvers, de Frans Kellendonk-prijs en de seksfilm van Michel Houellebecq. Verder besprekingen van ‘De Kremlinfluisteraar’ (Giuliano da Empoli), ‘Dans Panfilo Dans’ (Kyrian Esser) alsmede een slotakkoord met Anouk Smies wier gedicht ‘Leef’, uit de bundel ‘Mijn cloud, die de uwe is’, door Hans wordt voorgelezen. Luister, like en abonneer.
Je kunt veel over Eus zeggen, en ook veel lelijks, maar gevoel voor humor heeft hij op een of andere manier wel. Gisteren droeg hij geen jas met een bontkraag. Hij droeg een jas met een capuchon. En niet een kleine capuchon, nee, een ENORME capuchon, groot genoeg om zijn hoofd helemaal in te verbergen. Van schaamte, om dat liefdeloze programma ‘over lezen’ dat hij maakt. Toch ben ik om. Ik heb alles bekeken, ook de kritiek op 
Zeer geachte heer Wiener, waarde Lodewijk,
Een spook waart door de letteren – het spook dat Onno Blom heet. Gisteren verscheen het op televisie, tijdens de talkshow van 
Eerst staat er een man in een bontkraagje, die een beetje slist, bij de deur van een oud gebouw in Deventer – maar dat is niet erg. Alleen moet het geluid van de televisie harder, anders is het niet te verstaan. Waar is de sidekick met de seizoenkaart gebleven, die vrouw die drie zinnen per aflevering mocht murmelen? Vermalen tussen bontkraag en kijkcijfers.
Recente reacties