Het begon wel voorspoedig, moet ik zeggen, het maken van mijn jaarlijst, een opdracht die ik mezelf had gesteld.

Ik verzamelde boeken die echt niet in mijn top 10 mochten ontbreken. Dus ik begon met Lisa Huissoons debuut Alle mensen die ik ken, echt een ijzersterke tekst. Daar kwam Wij zijn licht van Gerda Blees bij. En een paar boeken van Sigrid Nunez. Niks aan de hand. Octavie Wolters met Slot. Check. Daarna liep de ordening een beetje uit de rails en dacht ik: Nou, dan neem ik de boeken van Thomas Bernhard die ik dit jaar las op als 1 titel: 5 van de 10 gedaan.

Ik wilde nog noemen: Gerbrand Bakker (Knecht, alleen), AHJ Dautzenberg (Aslast) en Rob van Essen (Een man met goede schoenen). Daarbij had ik iets willen zeggen over de kracht van autobiografisch schrijven, de kracht van experimenteel en droom-achtig schrijven en de kracht van een auteur die een wereldbeeld presenteert waarin alles gewoon is en toch op elk moment kan veranderen. En ik had iets willen schrijven over de overeenkomst tussen deze drie auteurs.

Ik wilde de enige debuutbundel noemen die ik dit jaar las: Momentums Laadklep van Jérôme Gommers. Het is lang geleden dat ik een debuut met zo veel bewondering las. Gommers zal geen enorm groot oeuvre schrijven, maar deze bundel is er – en het is nu al een monument. In 2020 verscheen ook een nieuwe bundel van Arjen Duinker. Waarom Alfred Schaffer de Aad Meindertsprijs kreeg en niet Duinker? Nooit zullen we het weten.

Ik wilde vooral zeggen dat ik sommige boeken nog niet heb gelezen: de nieuwe roman van Lize Spit, de nieuwe roman van Marieke Lucas Rijneveld en de eerste roman van Arno Hompelmans. Die laatste auteur bestaat geloof ik niet. Het debuut van Simone Atangana Bekono? Niet gelezen. En in de roman van Peter Drehmanns bleef ik steken tijdens de verhuizing naar Nederland – die moet ik nog rustig opnieuw & van voor af aan lezen. En dan had ik dus nog niks gezegd over Otessa Moshfegh, van wie ik dit jaar drie boeken las, met Mijn jaar van rust en kalmte als hoogtepunt.

Ik begon titels terug te vinden van wie ik niet meer wist dat die in 2020 waren verschenen. Het oh-ja moment. Enfin. Nooit zou het me lukken om een lijst met precies 10 items te maken. Waarom zou ik dat doen? Eigenlijk is een eindejaarslijst onzin. Al geeft die wel houvast – maar als je leest, ben je niet per se op zoek naar houvast.

Voor de statistieken: ik heb dit jaar 165 boeken gelezen, een mooi rond aantal. Op naar 2021 & het ga u allen goed:

 

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=jtFEzhaNrT4]