Net als in haar eerder verschenen The friend is Sempre Susan een memoir. Het wordt een roman genoemd, maar dat wil zeggen 1) dat de term roman niks meer betekent of dat 2) de term roman nodig is om een boek nog een beetje de boekhandel in te krijgen.
Ik leerde het werk van Nunez pas kennen toen D mij The friend gaf. In 2019. Ik was meteen weg van haar stijl; die is heel effectief, – Nunez is iemand die een goed oog voor details koppelt aan gevoel voor tragiek en vertelkunst. Wat je dan krijgt is een ogenschijnlijk gewoon voortbewegend verhaal, dat ongewoon is. Ongewoon en experimenteel. Nunez is geen gewone schrijfster. Nunez is een mirakel. Lees verder
Recente reacties