- Mathieu Belezi, Aarde en zon te lijf, vertaald door Eva Wissenburg, Vleugels: Geweldsdronken proza van gruwelijke schoonheid. Besproken in aflevering 153.
- Marieke Groen, Het verhaal van mijn schaarste, Marieke Groen, Thomas Rap: Literaire triomf, gemaakt van nederlagen. Besproken in aflevering 156.
- Bohumil Hrabal, Een driebenig paard, vertaald door Kees Mercks, Prometheus: Verzet tegen deze vertelstem? Niet te doen. Besproken in aflevering 136.
- Leonieke Baerwaldt, Dagen als vreemde symptomen, Querido: Zie literaire jury’s door de knieën gaan. Besproken in aflevering 158.
- Rachel Cusk, Parade, vertaald door Jeske van der Velden, Bezige Bij: Zó beeldend, genadeloos en analytisch ineen. Besproken in aflevering 149.
Tag: Bohumil Hrabal
Omdat ik in wezen een goed mens ben, en niet vies van een uitdaging, las ik voor het eerst in mijn leven een roman van Paul Gellings: Terug naar de Stichtstraat. Gellings is vertaler van het werk van Patrick Modiano en heeft ooit het werk van Rutger Kopland in het Frans vertaald – maar het is niet nodig om iemand met zijn jeugdzonden om de oren te slaan. Lees verder
Hans en Chrétien bespreken de aankondigingstekst van het Poetry International festival en de
terugkerende geloofsijver onder schrijvers. Het te recenseren boek is ditmaal ‘Een driebenig paard’, een late verzameling brieven van de Tsjechische meester Bohumil Hrabal. En tot slot zijn we getuige van een beginnende liefde tussen Eveline Aendekerk en De Nieuwe Contrabas, waarbij Aendekerk uitlegt hoe de doelgroep Incidentele Kopers wordt bewerkt. Luister, like en abonneer.
Podcast: Play in new window | Download (Duration: 56:21 — 77.4MB)
Hans en Chrétien doen niet aan jaarlijsten, maar kijken vooruit! Welk boek is nu echt een aanrader voor 2023, los van de actualiteit? Kijk maar:
Mario Benedetti, Het uitstel
Mijn ultieme leestip voor 2023 is de roman Het uitstel van de Uruguayaanse schrijver Mario Benedetti (1920-2009). De hoofdpersoon is een 49-jarige, alleenstaande accountant met drie kinderen die, om te overleven, zijn gevoel heeft uitgeschakeld. Het uitschakelen daarvan wordt door Benedetti echter zo minutieus en gevoelvol opgeschreven, dat de lezer niets anders kan dan meegezogen worden in de ogenschijnlijk banale routines, akkefietjes en pesterijen die het kantoorbestaan van deze accountant, Martin Santomé geheten, beheersen. Lees verder
We naderen Nymburk. Mijn gevoelens zijn alleen maar te omschrijven met dit bijvoeglijk naamwoord: plechtig. Bohumil Hrabal noemde de plaats waarin hij opgroeide als het zoontje van de beheerder van de plaatselijke brouwerij Het stadje waar de tijd stil is blijven staan, maar voor mij komt de tijd nu pas in beweging. Ik bezoek Nymburk voor het eerst (en waarschijnlijk voor het laatst). Lees verder
Recente reacties