Vraag me niet in welk jaar, maar ik ben óóit eerder op de Nacht van de Poëzie geweest. Geloof ik. In mijn herinnering liep ik in de wandelgangen vooral langs uitgestalde waar van kleine, sympathieke uitgeverijtjes, die bundels aanboden die nooit in aanmerking zouden komen voor het prijzencircus maar kennelijk dankzij de goedhartige bui van een uitgever de weg naar publicatie hadden mogen afleggen (eventueel geholpen door een financiële bijdrage van de dichter in kwestie).

In het kader van De Nieuwe Contrabas podcast leek het me aardig weer eens een kijkje te nemen, ook al waarschuwde compagnon Chrétien Breukers me vooraf dat dit jaarlijkse gebeuren, in zijn niet mis te verstane bewoordingen, ‘verschrikkelijk’ is. Ik liet me zelfs verleiden in een gewone toegangskaart te investeren, omdat het perstraject me algauw als te omslachtig (omgeven met voorwaarden en plichtplegingen) voorkwam. Lees verder