Herinneringen zijn als Cees Nooteboom: je weet nooit precies wat er allemaal in zit en ze hebben de neiging te gaan liggen waar ze willen (en staan dan niet meer, of alleen met de grootste tegenzin, op).

Ik herinner me bijvoorbeeld een grapje van Freek de Jonge uit het begin van de jaren tachtig, dat eindigde met een sneer naar middenstanders. Als we naar middenstanders gaan luisteren, staan we binnen de kortste keren met de rechterarm omhoog Heil Hitler te schreeuwen. Ik parafraseer, maar zoiets was het. Lees verder