Koenraad Goudeseune is inmiddels dood. Zijn laatste weken deed hij wat hij altijd deed: hij publiceerde op Facebook. Het waren nieuwe gedichten, laatste gedichten — hij liet het zelfbeklag (een signature dish) vallen en wat hij schreef werd harder, minder opgelegd-sentimenteel. Waar hij eerst af en toe raak schoot in een serie lossere flodders, kregen zijn gedichten de geslotenheid van een pantser, juist omdat hij zijn dekking liet zakken. Er was niets meer om zich achter te verbergen of zich boos over te maken. Lees verder
Tag: Koenraad Goudeseune
Ik ben een volwassen man, denk ik. De dingen die om me heen gebeuren, volg ik met een mengeling van interesse en distantie.
Sinds kort heb ik weer een abonnement op de Openbare Bibliotheek. Ik nam al eerder een digitaal abonnement op Trouw en via Topics lees ik de belangrijkste artikelen uit AD, de Volkskrant, Het Parool, De Morgen en De Standaard. Waarbij ik moet aantekenen dat er binnen die merken veel aan content-sharing wordt gedaan, waardoor je soms niet precies weet welke krant je aan het lezen bent. Lees verder
Hoe doe je dat, sterven in tijden van social media? De ene doet het zonder kik (Gerrit Komrij), de ander maakt er een heel spektakel van (ik ken zo 1,2,3 geen voorbeeld, maar ze zijn er) en de derde schrijft een kort, geserreerd bericht op Facebook. De derde is Koenraad Goudeseune:
De nieuwe roman van Koenraad Goudeseune is van de drukker. Hij heet De nuttige last van tragiek en verschijnt binnenkort bij Uitgeverij Douane. Dit is op zich geen mededeling die een aardkorst doet verschuiven, maar Koenraad is ernstig ziek, las ik op zijn Facebookpagina. Waar ik sinds kort voor het eerst in jaren toegang toe heb – hij stuurde me onlangs een vriendschapsverzoek en we schreven kort een paar direct messages. Lees verder
Recente reacties