Sophie Hermans is een politica. Als politiek en literatuur op elkaar botsen, verandert de literatuur in Dresden na het bombardement van 1945. Of actueler: in Bakhmut een week geleden. Hermans was de politicus die ons zou bijstaan om ‘het lezen te vieren’ – deze punchline spreekt Eus een paar keer per aflevering uit, om alle kritiek op zijn achteloosheid en povere voorbereiding bij voorbaat te ontkrachten. Hij is toch iets aan het vieren? Namelijk: het lezen! Nou dan. Dat dit via de fractieleidster van de meest harteloze, neoliberalistische partij van Nederland loopt, boeit hem niet. Lees verder
Tag: Eus
Eus had gisteren zijn vestimentaire frivoliteiten laten varen. Hij droeg bontkraag noch capuchon. Hij droeg een saliegroen jack van de Beversport. Daarin gehuld stond hij aan het begin van de uitzending te shinen voor het Burgerweeshuis. Het gedicht dat hij uit het minibiebje toverde was zogenaamd geschreven door een kind van zeven en waarschijnlijk dus van Eus zelf.
Het kijken naar zijn Boekenclub krijgt inmiddels een aureool van heilig moeten. Ik bouw de hele zondag op, via snooker en wielrennen, naar half acht, NPO2. Eventueel aanwezige mensen in mijn omgeving dienen dan muisstil te zijn. De hoogmis van de leesbevordering begint. Zeker gisteren, op de derde zondag van Pasen, de dag waarop de Emmaüsgangers de vreemde in hun midden herkennen als de doodgewaande Messias. Lees verder
Je kunt veel over Eus zeggen, en ook veel lelijks, maar gevoel voor humor heeft hij op een of andere manier wel. Gisteren droeg hij geen jas met een bontkraag. Hij droeg een jas met een capuchon. En niet een kleine capuchon, nee, een ENORME capuchon, groot genoeg om zijn hoofd helemaal in te verbergen. Van schaamte, om dat liefdeloze programma ‘over lezen’ dat hij maakt. Toch ben ik om. Ik heb alles bekeken, ook de kritiek op mijn vorige opstel over Eus, en ik ben tot inkeer gekomen. Niet goedschiks, helaas. Soli Deo gloria. Lees verder
Hans en Chrétien proberen de literaire actualiteit van de laatste weken ‘in te halen’, met bekende ingrediënten als Brommer Op Zee, Eus, Connie Palmen, het prijzencirus en Tobi Lakmaker. Verder buigen ze zich over Jan van Mersbergen’s lijvige boek ‘Carnaval’, een bewust oeverloze verhandeling over het gelijknamige volksfeest en het pas verschenen ‘Verzameld proza’ van Franz Kafka, een auteur die je bij elke lezing onderhuids weer even laat weten dat hij de meester is. Luister, like en abonneer.
Voor deze aflevering lazen Hans en ik: Carnaval, een levensverhaal, de persoonlijke biografie van een volksfeest van Jan van Mersbergen en Verzameld proza van Franz Kafka.
Podcast: Play in new window | Download (Duration: 51:58 — 71.4MB)
Subscribe: Google Podcasts | Android | RSS
De auteur die tegen de vleug instrijkt, hoort in de literatuur. Hij is yin en de brave auteur is yang. Of andersom. De auteur die niet gezellig meedoet, brengt de wereld vol standaardteksten en ego’s in balans. Een literatuur zonder tegendraadsheid is een bijna-dode literatuur. Daarom is de literatuur ook bijna dood. De yin is eruit verdwenen. Of de yang. Lees verder
Facebook De Nieuwe Contrabas
Recente reacties