Dit weekend keek ik naar de serie Weissensee, tijdens de laatste dagen van mijn Netflix-abonnement. Het is allemaal heel mooi en goed gedaan en toch droevig en tot staren in de verte uitnodigend. De truc waarin je ‘de geschiedenis’ koppelt aan persoonlijk drama werkt én is soms een beetje afgezaagd, maar op een manier waarop goede vriendschappen af en toe afgezaagd kunnen zijn. Het was geen verloren tijd om te kijken. Lees verder
Tag: Netflix
Joan Didion is een groot auteur, zo groot als andere grote auteurs. Haar oeuvre bestaat uit een paar boeken die iedereen die wil lezen en schrijven (of allebei) af en toe op moet pakken, om na te gaan ‘hoe het werkt’. Dit soort auteurs zijn niet vast te pinnen. Ze horen bij een tijd en toch zijn ze tijdloos. Ze schrijven over tijdgebonden thema’s die onder hun vakmanschap universeel blijken te zijn. Ze zijn. Ze veranderen niet en toch zijn ze altijd anders. Lees verder
Mensen die iets fijns zien in een crisis, daar moet je meestal voor uitkijken. Ze lijken een beetje op hoge militairen die je komen melden dat je kind niet voor niets gestorven is, maar voor volk & vaderland (&, optioneel, God). De hoge militair in dit stukje is Eveline Aendekerk, directeur van de CPNB. De op het veld van eer gesneefden zijn de Nederlandse coronadoden. De optionele God waar die mensen voor stierven: Leesbevordering. Lees verder
Recente reacties