- vanaf 11 juni 2020 -

Categorie: Recensies (Pagina 1 van 5)

Vanaf 7 augustus: ‘De pen in het hart’, deel 5 van de Thomas Meerman-reeks

De pen in het hart is het vijfde deel in de Thomas Meerman-reeks, na En in de nacht een riem, Praag aan zee, Hampelmann en Het wonderjaar. Een roman als het leven zelf, vol verhalen over een man en auteur en vader en minnaar die orde probeert te scheppen in een onverschillig en verwarrend universum..

‘Dit is de uiterste consequentie van wat ik de afgelopen jaren heb geschreven. Steeds dichter probeerde ik bij mijn verhaal te komen. Steeds verder draaide ik me vast in een autofictie die fictie werd – heel erg meta, dit – en die fictie werd mijn verhaal, ik kon niet langer zien waar ik was, wie ik was, welke rol ik speelde tussen en in de regels. Van mijzelf blijft niets over. Van de wereld om mij heen ook niet.’

Voor meer info en een voorproef: zie de website van Uitgeverij Vleugels >>

Eerst Johan Polak Poëzieprijs voor waarschijnlijk ook niet zo geweldige bundel van Sasja Janssen

(Update, zeg maar gerust: correctie) Vandaag werd bekend dat Sasja Janssen de eerste Johan Polak Poëzieprijs kreeg voor haar bundel Virgula – Hans en Chrétien bespraken de meest recente bundel van Sasja, Mijn vader zegt entropie mijn moeder logica, en met name Chrétien was niet dol-enthousiast: ‘Dit is mist… Dit is Hans Tentije… Dit is niks, in wezen…’ Luister hier naar aflevering 129. waarin de bespreking te beluisteren is! De redactie van De Nieuwe Contrabas feliciteert Janssen en vraagt zich af of de jury’s in poëzieland leesblind zijn. (Deze gecorrigeerde versie van dit bericht is te danken aan Sasja Janssen zelf, en haar partner. Dank!)

Presentatie ‘Vrijheidsvuur’ van Hans van Willigenburg

Hans van Willigenburg en Simon Rozendaal in Donner

Gisteren was in een drukke theaterzaal van Donner in Rotterdam de presentatie van Vrijheidsvuur, onbegrensde gesprekken met onafhankelijke geesten van Hans van Willigenburg; een interviewbundel waarin Hans de grenzen van het vrije spreken onderzoekt aan de hand van gesprekken met verschillende personen, van Esther van Fenema tot Marcel Levi en van Delphine Lecompte tot Maxim Osipov en Arnon Grunberg.

Een van de geïnterviewden, Simon Rozendaal, was aanwezig en hield een vurig pleidooi voor het vrije, door feiten gestaafde spreken (en vooral: voor de vrij sprekende journalistiek). De vos is zijn haren nog niet kwijt, net als zijn streken.

Meer info over het boek op de website van uitgeverij Ezo Wolf. Koop het, bij de uitgever of bij uw boekhandel. Steun Hans en het vrije woord. Hij heeft het nodig, want ik zag na afloop hoe hij een knoop van zijn jasje kwijtraakte aan de rand van de signeertafel.

ROXANE VAN IPEREN Maakt van broddelig essay een nóg broddeligere theatershow

Roxane van Iperen, 2018. © Jan Willem Kaldenbach

Na 133 afleveringen van De Nieuwe Contrabas podcast is de grootste miskleun die ik in drieënhalf jaar tijd, als dienstdoende lezer, heb opengeslagen ongetwijfeld het essay ‘Eigen welzijn eerst’ van Roxane van Iperen. Zelden heb ik zo hysterisch en tegelijk zo zwak onderbouwd betoogt zien worden dat yoga-ende dames voortaan met wantrouwen bekeken moeten worden. Want, als ik Roxane goed begrijp, sluiten zij zich via dat yoga op een afkeurenswaardige manier af van de buitenwereld, terwijl diezelfde buitenwereld, vindt opnieuw Roxane, juist sterk verbeterd moet worden. Het doen van yoga-oefeningen is, in de maffe denktrant van Van Iperen, uiting van een diep geworteld (en zeer te verwerpen) geloof dat er eerste- en tweederangsburgers bestaan, waarbij zij ‘het zoeken naar jezelf’ of naar ‘een zuiverder jij’ zo’n beetje gelijk stelt aan fascisme. Als u niet gelooft dat van Iperen – die zeker bij progressieve media een bepaalde status geniet – deze louter associatieve gedachten op een charlatan-achtige manier aan elkaar lijmt en er applaus mee oogstte, raad ik aan het boekje ‘Eigen welzijn eerst’ zelf aan te schaffen. Lees verder

Peer Hommel gaat meewerken aan De Nieuwe Contrabas podcast

Foto (c) Fred Ernst

Peer Hommel is een Rotterdamse dichter, die hard hand-in-hand laat gaan met kwetsbaar. Haar teksten zijn een mix van klein leed, grootstedelijk verlangen en een Deelderiaanse niet-lullen-maar-poetsen mentaliteit. Ze stond op verschillende podia, waaronder Poetry International, Woordnacht en Poëzie Lagogo. Daarnaast is ze coauteur van de bundel ‘Gevangenispost’, verschenen bij uitgeverij De Geus. In 2021 kreeg ze een eervolle vermelding in het juryrapport van de Frans Vogel poëzieprijs. Voor De Nieuwe Contrabas podcast gaat ze maandelijks – hopelijk steeds harder én kwetsbaarder – verslag doen van haar leeservaringen.

Hoe Hans evolueerde tot een efficiency eisende podcast-lezer

Als gastheer van een wekelijkse podcast over nieuw verschenen literatuur, om precies te zijn De Nieuwe Contrabas podcast, leef ik sinds enkele jaren vrijwillig onder een bepaalde ‘leesdruk’. De boeken die ik wekelijks met Chrétien Breukers bespreek móeten immers, als de geluidsopname voor de podcast gaat lopen, gelezen zijn? Nu is de hoofdreden om de betreffende podcast te maken – en denkelijk geldt dit ook voor Chrétien – een niet aflatende honger om boeiende, spitse, levendige en verrassende literatuur als eerste, of bijna-eerste, onder ogen te krijgen en van hopelijk zinnig commentaar te voorzien. En die honger neemt in mijn geval gelukkigerwijs ook niet af. Maar, zo moet ik tevens melden, er dreigt zich wel een eis aan literatuur naar voren te dringen waar ik vroeger mijn neus voor zou hebben opgetrokken, en dat is de eis dat de literaire schrijver in een bepaalde mate gevoelig is voor – houd je vast voor deze kantoorterm! – efficiency. Lees verder

Boeken die Chrétien Breukers meeneemt naar 2024

Wat is literatuur? Literatuur is het geheel van teksten waarin auteurs hun ziel en zaligheid hebben gelegd, met inzet van een (bij voorkeur) niet-conventionele stijl en vertelwijze. Een literair werk is keer op keer, ook al staat elke auteur op de schouders van reuzen, nieuw. Met deze definitie in het achterhoofd, blijft er jammer genoeg weinig over van bijna drie jaar lezen voor de podcast. Het is niet anders: literatuur is een schaars goed en deze lezer is blij met elke briljant tussen de plastic namaak-edelstenen.

Toch ben ik geen pessimistische lezer, integendeel. Het enige waar ik me soms zorgen over maak, is het minder sterke aanbod van uitgevers die een jaar of vijf geleden altijd wel iets bijzonders in petto hadden. Net als in de Engelstalige wereld is veel mass market geworden, met als resultaat een eindeloze stroom bijna-dezelfde boeken (in een foeilelijk jasje). Er verschijnen elke jaar ondanks dat veel mooie boeken. Je moet ze wel een beetje zoeken, maar ze zijn er. Dus op zich is er niets aan de hand. Zolang er nog mensen zijn die interessante auteurs met liefde uitgeven hoeft niemand zich zorgen te maken. Toch vind ik dat het systeem moet worden opgeschud – een aanzet tot een revolutionaire omwenteling gaf ik in aflevering 121. Lees verder

« Oudere berichten

© 2024 De Nieuwe Contrabas

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑