- vanaf 11 juni 2020 -

Categorie: Recensies (Pagina 1 van 6)

Over de Hans Vervoort-prijs en principes, die te koop zijn

Wat mij altijd verbaast, als ik het systeem aanschouw, is de manier waarop principes altijd meteen worden losgelaten als je er een bakje geld naast zet. De auteurs met de grootste mond krijgen een beetje een loense blik als ze het €-teken zien. Hela, het €-teken! Leuk, zou daar geld bij in de buurt liggen. Ja, nou ja, gompie, kijk nou toch. Wat moet ik doen om dat te mogen oppakken? 

Lees verder op mijn Substack, over de Hans Vervoort-prijs en over principes, die op zich heel mooi zijn & toch verkocht kunnen worden >>

One of the best quotes from Reddington : r/TheBlackList

Nieuw stuk op Substack over Madrid en literatuur: nu 200 abonnees

Mijn Substackpagina heeft nu 200 abonnees. Daar ben ik blij om. En het betekent dat ik nu 2x per week iets ga posten, op woensdag en op zondag. Ik zou het fijn vinden als er nog meer abonnees bijkomen, want het bijna-ouderwetse bloggen ligt me wel. Dus hup-hup, abonneren maar, en lezen >>

Mijn post van deze week:

Deze week was ik vijf dagen in Madrid. Op familiebezoek én gewoon, zomaar; voor het eerst zette ik voet op het Iberisch schiereiland en ik moet zeggen: de Tachtigjarige Oorlog had wat mij betreft best anders mogen aflopen. Wat een stad: een mengeling van grote boulevards en uitvalswegen én kleine zijstraten bomvol aparte winkels en bijzondere horecagelegenheden. Lees verder >>

Nieuw stuk op Substack over een boekpresentatie in Scheltema

Deze week bezocht ik een boekpresentatie in Scheltema, een grote boekhandel in Amsterdam, onderdeel van het Athenaeum-imperium.

Het eerste dat opvalt als je die winkel binnenkomt, is de ruimte: het niets om de boeken heen. Daarna vallen op: de roltrappen, de schappen met ‘non-books’ en de ruime presentatie van steeds weer hetzelfde. Het is een grootschalige retail-hel. Er is ook een wc en als je die wil bezoeken moet je 1 euro betalen. De stofwisseling van de klant wordt óók geëxploiteerd.

Lees mijn substackstuk van de week hier (en abonneer je) >>

De ultieme schrijftip van Chrétien Breukers

Chrétien geeft zijn ultieme schrijftip in de Boekenkrant. Lees zijn adviezen hier >>

De schrijfcoach is voor de literatuur wat de consultant is voor het bedrijfsleven. Hij komt meestal als een dief in de nacht, plundert de kas en verdwijnt zonder een zichtbare indruk achter te laten. De leerling is, als alles niet al te rampzalig verloopt, een illusie rijker. Maar schrijven kan hij nog steeds niet. Waarom duurt deze situatie met alleen verliezers voort? Sterker: hoe kan het dat het aantal schrijfdocenten alleen maar groeit? Het lijkt wel een muggenplaag in de zomer. Er af en toe één doodslaan helpt niet. Er komen altijd een stuk of tien broertjes en zusjes op de begrafenis.

De 5 favoriete boeken van Hans uit 2024

  1. Mathieu Belezi, Aarde en zon te lijf, vertaald door Eva Wissenburg, Vleugels: Geweldsdronken proza van gruwelijke schoonheid. Besproken in aflevering 153.
  2. Marieke Groen, Het verhaal van mijn schaarste, Marieke Groen, Thomas Rap: Literaire triomf, gemaakt van nederlagen. Besproken in aflevering  156.
  3. Bohumil Hrabal, Een driebenig paard, vertaald door Kees Mercks, Prometheus: Verzet tegen deze vertelstem? Niet te doen. Besproken in aflevering 136.
  4. Leonieke Baerwaldt, Dagen als vreemde symptomen, Querido: Zie literaire jury’s door de knieën gaan. Besproken in aflevering 158.
  5. Rachel Cusk, Parade, vertaald door Jeske van der Velden, Bezige Bij: Zó beeldend, genadeloos en analytisch ineen. Besproken in aflevering 149.

De 5 favoriete boeken van Chrétien uit 2024

(Op alfabetische volgorde)

  1. Obe Alkema, Bewogen selfies, het balanseer: Een geweldig memoir. Niet besproken in de podcast.
  2. Julie Cafmeyer, De collectieve inzinking van de familie Hofmeyer, Pluim: Het beste debuut van 2024. Besproken in aflevering 163.
  3. Wouter Godijn: Meneer L. en het meisje, Atlas Contact: Veel te veel en daarom zo goed. Besproken in aflevering 131.
  4. Ariana Harwicz: Het geluid van een tijdperk, Vleugels: Scherp en hoekig. Harwicz slaat je knock-out. Besproken in aflevering 160.
  5. Ariana Harwicz: Ontaard, Vleugels: Echt een ontaard boek. Taalkunst. Besproken in aflevering 160.

DNC met kerstreces tot plusminus 10 januari 2025

Hans en Chrétien gaan met kerstreces tot plusminus 10 januari 2025. De aangekondigde DNC Aan Huis is uitgesteld, want Chrétien heeft zoals alle beschaafde auteurs weer eens last van zijn longaandoening. 

Hans en Chrétien wensen alle luisteraars een fijne Kerst, een gelukkige jaarwisseling en veel (lees)plezier in 2025. 

Ondertussen: binge oude afleveringen! – via de site of via je podcastapp.

Bestseller ‘DE DOMHEID REGEERT’ bestrijdt simplisme met simplisme

Het de winkels uit vliegende boek ‘De domheid regeert’ van Sander Schimmelpenninck is, zoals een sticker op de voorflap trots vermeldt, een ‘lekker betoog’. Met die kwalificatie heb je meteen het sterkste deel van het boek te pakken. Als iemand in Nederland in staat is het populisme op een raillerende manier te beschrijven en genadeloos de fouten en inconsistenties aan te wijzen in de uitspraken van politici die in zijn ogen verdacht zijn, is het Schimmelpenninck. Met zijn ‘lekkere betoog’ bedient hij een grote groep mensen die minder welbespraakt zijn dan Sander Schimmelpenninck zelf en die, net als hij, menen te zien dat grofheid, leugens, intimidatie en, ja, in hun ogen domheid, terrein winnen in het publieke debat. Sander geeft het hele boek vol gas! Het betoog zakt nergens in. Hij heeft de ene kogel nog niet afgevuurd of de volgende is alweer onderweg, te beginnen bij het onder vuur nemen van de door hem meest gehate journalist van Nederland, Wierd Duk. En daar komt dan nog bij dat hij de indruk wekt dat ergens, in een vrij recent verleden, is besloten om het gezonde verstand en de rede het raam uit te gooien om de domheid daarvoor in de plaats te zetten. In de ondertitel staat niet voor niets het woord ‘opzettelijk’. Met andere woorden: die domheid is geen sluipend virus zonder herkomst, nee, het is bewust georkestreerd door iets of iemand. Lees verder

‘De neef van Wittgenstein’: opnieuw een weergaloze Bernhard

De vraag of het verstandig is of nut heeft een roman te recenseren van een schrijver die in de top van je top-10-lijstje favoriete auteurs staat, laat ik, als dat mag, even links liggen. Zelfs bij het ter hand nemen van een boek van die schrijver, Thomas Bernhard, gelooft u dat nou maar, doe ik mijn uiterste best er volkomen ‘blanco’ aan te beginnen. Vergeefs, dat zeg ik erbij. Want Bernhard heeft meestal genoeg aan een zin, namelijk de beginzin, om mij volkomen in te palmen, zo ook bij de net vertaalde roman De neef van Wittgenstein, een vriendschap. Wat overigens geen bewijs is dat ik me onvoldoende verzet heb tegen Bernhard’s onweerstaanbare beginzinnen en niet tot het gaatje ben gegaan in het mij wapenen tegen zijn literaire talent. Lees verder

« Oudere berichten

© 2025 De Nieuwe Contrabas

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑