Hans en Chrétien becommentariëren het rumoer rond niet-verschenen biografieën, fileren de laatste strapatsen van het machtige verschijnsel Eus en komen nog even terug op VPRO Boeken. Besprekingen zijn er van ‘Mannen in de zon’ (Ghassan Kanafani) en ‘Mijn moeder lacht’ (Chantal Akerman). Verder een preview op wat er 15 maart tijdens het Boekenbal staat te gebeuren. Luister, like en abonneer.
Hans en Chrétien lezen voor deze aflevering Mijn moeder lacht van Chantal Akerman en Mannen in de zon van Ghassan Kanafani.
Podcast: Play in new window | Download (Duration: 45:27 — 62.4MB)
Hans en Chrétien praten over de stilte rond de PC Hooftprijs (gewonnen door Astrid Lampe), over de herstart van VPRO Boeken, over de nooit eindigende zemelaar Philip Huff en over het niet-bespreken van ‘Ik kom hier nog op terug’, de alom bejubelde roman van Rob van Essen. Verder recenseren zij ‘Mijn broer en ik’ van de DDR-schrijfster Brigitte Reimann en de dichtbundel ‘Mijn vader zegt entropie mijn moeder logica’. Chrétien weet zijn hoest, bravo, een uur lang bewonderenswaardig te onderdrukken. Luister, like en abonneer.
In verband met ziekte wordt er deze week geen nieuwe aflevering van De Nieuwe Contrabas podcast opgenomen. Hopelijk blijft de uitval tot een week beperkt, maar absolute zekerheid is er niet. Duimen, dus!
Hans en Chrétien praten over zin en functie van literaire motto’s, het uitzwaaien van Tommy Wieringa en de nasleep van hun vernietigende bespreking van Daan Heerma van Voss in de vorige podcast. Verder leggen ze de roman ‘De zomer van de onwaarheden’ (Nelleke Zandwijk) en de biografische pil ‘De bolle Gogh’ (Jaap Cohen) onder de loep. Chrétien tipt ‘Het kind in mij wil mindful moorden’ van Karsten Dusse. Compacte aflevering! Luister, like en abonneer.
Hans en Chrétien praten over efficiency als literaire deugd, over de eerste, doorsijpelende feiten van VPRO Boeken en over de machtswellust bij DWDD en de mogelijke effecten op het toenmalige Boekenpanel. Uiteenlopende besprekingen zijn er van de prijswinnende roman ‘Geen vaarwel vandaag’ (Daan Heerma van Voss) en van ‘Rijp’ (Ariana Harwicz). Verder aandacht voor ‘Eigen Zaak’, gebundelde ondernemersportretten van John Schoorl. Luister, like en abonneer.
Als gastheer van een wekelijkse podcast over nieuw verschenen literatuur, om precies te zijn De Nieuwe Contrabas podcast, leef ik sinds enkele jaren vrijwillig onder een bepaalde ‘leesdruk’. De boeken die ik wekelijks met Chrétien Breukers bespreek móeten immers, als de geluidsopname voor de podcast gaat lopen, gelezen zijn? Nu is de hoofdreden om de betreffende podcast te maken – en denkelijk geldt dit ook voor Chrétien – een niet aflatende honger om boeiende, spitse, levendige en verrassende literatuur als eerste, of bijna-eerste, onder ogen te krijgen en van hopelijk zinnig commentaar te voorzien. En die honger neemt in mijn geval gelukkigerwijs ook niet af. Maar, zo moet ik tevens melden, er dreigt zich wel een eis aan literatuur naar voren te dringen waar ik vroeger mijn neus voor zou hebben opgetrokken, en dat is de eis dat de literaire schrijver in een bepaalde mate gevoelig is voor – houd je vast voor deze kantoorterm! – efficiency. 
Hans en Chrétien bespreken de terugkeer van ‘VPRO Boeken’, de poëtische kracht van de film ‘Perfect Days’ (Wim Wenders), het huilend weggooien van verhaallijnen door schrijver en Fokke & Sukke-tekenaar Jean-Marc van Tol en de fascinatie voor halfslachtige literatuurrecensies op internet. Daarnaast is er een uitgebreide bespreking van een al even uitgebreid boek: ‘Leer me alles wat je weet’, de nieuwe roman van Hanna Bervoets. Luister, like en abonneer.
Hans en Chrétien openen het nieuw jaar met de bespreking van een licht potsierlijk essay van Ilja Pfeijffer in de Vlaamse krant De Morgen, dealen met een om publiciteit smekende auteur en duiken nog eens in het ‘lezen-bevordert-empathie’-dossier (met een mooie gastbijdrage van Emy Koopman, via de mail). De besprekingen gaan dit keer over De onzichtbaren, de tweede roman van Frank Nellen, en de Vlaamse verzetsklassieker De heilige gramschap van de existentialist Maurice D’Haese. Luister, like en abonneer.
Wat is literatuur? Literatuur is het geheel van teksten waarin auteurs hun ziel en zaligheid hebben gelegd, met inzet van een (bij voorkeur) niet-conventionele stijl en vertelwijze. Een literair werk is keer op keer, ook al staat elke auteur op de schouders van reuzen, nieuw. Met deze definitie in het achterhoofd, blijft er jammer genoeg weinig over van bijna drie jaar lezen voor de podcast. Het is niet anders: literatuur is een schaars goed en deze lezer is blij met elke briljant tussen de plastic namaak-edelstenen.
Uit de melee van boeken die ik in 2023 voor De Nieuwe Contrabas podcast heb gelezen, springen er twee uit. Dit heeft niet zozeer met een smaakoordeel te maken (helemaal niet zelfs, denk ik), maar met de onverwachte weerstand die deze boeken blijken te bieden bij mijn poging om het nieuwe leesjaar, voor zover mogelijk, in een frisse (blanco) stemming te beginnen. De twee eruit springende boeken zitten die stemming, kortom, in de weg: ze hebben zich stilletjes een plekje verworven tussen mij en de gewenste opgeruimdheid. En in plaats van daar narrig over te zijn, gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat het een kwaliteit van die twee boeken is dát ze me in de weg zitten. Het zijn als het ware twee breedgeschouderde grenssoldaten. Ze laten zich niet opzij zetten. ‘U komt het gebied van de Opgeruimdheid niet in,’ zeggen ze onvermurwbaar. 
Recente reacties