De Nieuwe Contrabas podcast heeft een kleine zomerstop. Maar het lezen gaat door, in de rubriek Zomerlezen. Uiteraard is dit ook het moment om de podcast te bingen en je te abonneren, via deze link >>

Wie?

Cindy Vermeer is ‘auteur van erotische romans’ volgens de website van Borgerhoff & Lamberigts; en daar moeten we het in dit geval mee doen.

Wat

Zaag me doormidden is een erotische roman, blijkbaar. Dat klopt soms wel, dat wil zeggen: er komt nogal wat erotiek voor in deze roman. Vermeer is niet van de vanille, eerder van het hardere genre. Ik vind dit wel sympathiek, al heb ik het boek verder niet met de linkerhand alléén gelezen. Het is een erotische roman met een ingebouwde handrem; alsof Vermeer het erotische soms dempt, in de hoop plotseling een soort literatuur te gaan schrijven. 

Vermeer balanceert namelijk op het dunne koord tussen amusement en literatuur. Haar wel erg losjes in het gareel lopende zinnen (‘Voordat de gemeente besloot het uitgaansgebied uit te breiden, was Stadscafé Dana een doe-het-zelfzaak geweest met een groot magazijn.’) lezen misschien wel lekker, maar je vraagt je soms af of je nou in een roman zit of in een nota over ruimtelijke ordening.

Ik citeer de uitgeverijsite:

Wanneer een jonge vrouw gaat samenwonen met de liefde van haar leven, denkt ze het geluk te hebben gevonden. Alleen dooft hun seksleven veel te snel uit, wat bij haar voor een hoop frustratie zorgt. Toch kan ze haar relatie niet opgeven. De liefde is te sterk, maar haar ontevredenheid wringt steeds meer. En dan komt ze Enrico tegen, een tatoeëerder die shibari beoefent – een Japanse stijl van bondage waarbij iemand op een kunstzinnig-erotische manier wordt vastgebonden. Hij wil met haar een avontuur aangaan en zij kan de verleiding niet weerstaan.

De hoofdpersoon in Zaag me doormidden, Cindy Vermeer, maakt zich via onderwerping los uit een fnuikende relatie. Dit loslaten werkt de auteur mooi uit, vind ik. Dat is de ruggengraat van het boek en dat maakt het boek deels literair. Het bondagegedeelte is aardig beschreven, net zoals de fnuikende relatie met een wel erg melige vriend aardig is beschreven – maar in deze twee verhaallijnen mis ik de overgave; heel vreemd, juist omdat die twee verhalen gaan over overgave: overgave aan een nieuwe vorm van erotiek en overgave aan een saaie relatie. Misschien heeft Vermeer nog een boek nodig om die verhalen te exploreren.

Eindoordeel

Haar boek is in zijn onevenwichtigheid uiteindelijk amusement en geen literatuur – en daar is niets mis mee. Een erotisch boek schrijven dat niet na een paar bladzijden al verveelt: het is een fikse opgave. Vermeer slaagt erin. Zaag me doormidden is a good read. Geen literair meesterwerk, maar amusement op een behoorlijk niveau. En ondanks mijn bezwaren behoorlijk erotisch, bij tijd en wijle – erotischer dan veel als zodanig bedoelde boeken. Deze roman valt officieel onder de noemer ‘romantiek’, maar er is veel meer in te beleven dan ‘ik hou van jou ik blijf je trouw’. Een zomerboek voor mensen die nog bezig zijn met hun erotische coming to reason.

Cindy Vermeer, Zaag me doormidden, Borgerhoff & Lamberigts, 2022, € 22,99 (zeg maar € 23,00)