Ik zit op Schiphol, bij gate D74 en wacht op mijn vlucht naar Praag. Ik heb mijn vriendin gebeld en kijk voor de zesde keer naar de herhaling van een filmpje waarin voetballers, onder wie Ruud Gullit, goed werk verrichten in een gevangenis. En naar een filmpje van nu.nl over een vechtpartij tussen fans van FC Groningen en een Duitse club. Het is allemaal erg vervelend en toch zit ik heerlijk voor me uit te soezen. Rust alom: ik zit alleen in de kleine hal, omdat ik altijd hysterisch te vroeg ben. Lees verder
Categorie: Blog (Pagina 11 van 16)
De echte Tour de France wordt verricht op Hanta, collega-blog van Liliane Waanders. Lees haar artikelen!
Vandaag had de etappe iets weg van een saaie roman. Een boek van Jan van Mersbergen of zoiets, de nieuwe roman van Martin Amis. Iets dat als vezeltjes tussen je tanden blijft zitten.
Het mooiste was nog de lange vlucht, van een als altijd bijna anonieme renner die zich onttrekt aan de massa, om er tot slot weer genadeloos in op te gaan. Hoe mooi de gespeelde nonchalance, als hij zich terug laat zakken. De hand die het dijbeen masseert – het lag niet aan hem, het lag aan iets in hem, iets dat net niet hard genoeg kon fietsen. Lees verder
Terribilità
De jongen is een grijze filosoof.
De knieën zijn de zetel van de wijsheid.
De Noordpool herbergt menige korenschoof.
In de Sahara heerst de grote ijstijd.
Een padvinder beheert het labyrint.
De sfinx kijkt vol begrip de wereld in.
De hemelgod is een driejarig kind.
De wereldondergang is het begin.
De olifant danst op het slappe koord.
De stier is meer dan zeven maanden drachtig.
De veldmuis heeft een tijgerkat vermoord.
De seksualiteit is mooi en prachtig.
© Gerrit Komrij Lees verder
De Tour de France die op 29 augustus begint: het is onnatuurlijk. Dat die Tour de France ook nog met een vreemde heuveletappe in de buurt van Nice begint, met slecht weer en over smalle wegen, is dubbel onnatuurlijk.
Misschien is de wielersport van zichzelf onnatuurlijk. De Tour begint dit jaar niet alleen laat, er is ook bijna geen of heel weinig publiek. Vanmiddag keek ik naar een voor het televisiegeld opgevoerd toneelstuk waar een belangrijk element – de aanraakbaarheid van de renners – uit was weggehaald. Lees verder
Je hebt van die auteurs die er altijd zijn, en je hebt auteurs die ineens in beeld verschijnen. Nadat dit is gebeurd, kun je je niet meer voorstellen waar ze al die tijd waren. Viriginia Woolf, Arthur van Schendel en Muriel Spark: alledrie auteurs om wie ik jaren heen las, zonder ze te missen. Nu horen ze er helemaal bij, ik kan me een lezend leven zonder hen niet meer voorstellen. Lees verder
Gisteren keek ik met een half oog naar Lyon-Bayern. De wedstrijd was goed, maar niet zo goed dat je elk moment op het puntje van je stoel dreigde te gaan zitten. Het was een wedstrijd op niveau, wadiwadiblabla. Bayern zou die wedstrijd gemakkelijk gaan winnen, stond al vroeg vast, toen Memphis een opgelegde kans miste. Lees verder
Graham Greene signeerde zeldzame exemplaren van zijn boeken stiekem, als hij in antiquariaten was. Hij ging ervan uit dat die gesigneerde exemplaren ooit veel geld waard zouden zijn. Dat lees ik in het vermakelijke en weemoedig stemmende artikel The demise of the second-hand bookshop van Alexander Larman (die het weer uit een boek van John Baxter heeft). Lees verder
Arme Herman Brusselmans. Hij schreef al meer dan tachtig boeken (eenentachtig, namelijk) en nog is hij de outcast van de Nederlandstalige literatuur – al is hij wel een outcast met een column voor een Belgisch weekblad en een positie als jurylid bij De slimste mens, Belgische versie (een versie die net zo gruwelijk is als de Nederlandse, trouwens). Een outcast die gehoord wordt, dat is Herman Brusselmans. Een tot het establishment behorende outcast. Een rebel voor de massa. Lees verder
Ik kijk naar de verfilming van Die Legende vom heiligen Trinker van Joseph Roth, met Rutger Hauer in de hoofdrol. Het verhaal van Roth is sympathiek, een sprookje over iemand die drinkt en ten onder gaat. Hij schreef met kennis van zaken, Roth. Of hij heilig was weet ik niet, een drinker was hij zeker. Lees verder
Dram dram dram dram dram. Leesbevordering lijkt de laatste tijd een beetje op schimmel in de badkamer: je kunt die wegpoetsen maar de volgende dag zit de muur weer onder de donkere plekken. We moeten LEZEN om betere mensen te worden. Deze keer zegt Stine Jensen (die Grisham leest, maar goed) het, in NRC Handelsblad. Lees verder
Facebook De Nieuwe Contrabas
Recente reacties