De echte Tour de France wordt verricht op Hanta, collega-blog van Liliane Waanders. Lees haar artikelen!
Vandaag had de etappe iets weg van een saaie roman. Een boek van Jan van Mersbergen of zoiets, de nieuwe roman van Martin Amis. Iets dat als vezeltjes tussen je tanden blijft zitten.
Het mooiste was nog de lange vlucht, van een als altijd bijna anonieme renner die zich onttrekt aan de massa, om er tot slot weer genadeloos in op te gaan. Hoe mooi de gespeelde nonchalance, als hij zich terug laat zakken. De hand die het dijbeen masseert – het lag niet aan hem, het lag aan iets in hem, iets dat net niet hard genoeg kon fietsen. Lees verder
Terribilità
De Tour de France die op 29 augustus begint: het is onnatuurlijk. Dat die Tour de France ook nog met een vreemde heuveletappe in de buurt van Nice begint, met slecht weer en over smalle wegen, is dubbel onnatuurlijk.
Je hebt van die auteurs die er altijd zijn, en je hebt auteurs die ineens in beeld verschijnen. Nadat dit is gebeurd, kun je je niet meer voorstellen waar ze al die tijd waren. Viriginia Woolf, Arthur van Schendel en Muriel Spark: alledrie auteurs om wie ik jaren heen las, zonder ze te missen. Nu horen ze er helemaal bij, ik kan me een lezend leven zonder hen niet meer voorstellen.
Gisteren keek ik met een half oog naar Lyon-Bayern. De wedstrijd was goed, maar niet zo goed dat je elk moment op het puntje van je stoel dreigde te gaan zitten. Het was een wedstrijd op niveau, wadiwadiblabla. Bayern zou die wedstrijd gemakkelijk gaan winnen, stond al vroeg vast, toen Memphis een opgelegde kans miste.
Graham Greene signeerde zeldzame exemplaren van zijn boeken stiekem, als hij in antiquariaten was. Hij ging ervan uit dat die gesigneerde exemplaren ooit veel geld waard zouden zijn. Dat lees ik in het vermakelijke en weemoedig stemmende artikel
Arme Herman Brusselmans. Hij schreef al meer dan tachtig boeken (eenentachtig, namelijk) en nog is hij de outcast van de Nederlandstalige literatuur – al is hij wel een outcast met een column voor een Belgisch weekblad en een positie als jurylid bij De slimste mens, Belgische versie (een versie die net zo gruwelijk is als de Nederlandse, trouwens). Een outcast die gehoord wordt, dat is Herman Brusselmans. Een tot het establishment behorende outcast. Een rebel voor de massa.
Ik kijk naar de verfilming van
Dram dram dram dram dram. Leesbevordering lijkt de laatste tijd een beetje op schimmel in de badkamer: je kunt die wegpoetsen maar de volgende dag zit de muur weer onder de donkere plekken. We moeten LEZEN om betere mensen te worden. Deze keer zegt Stine Jensen (die Grisham leest, maar goed) het,
Sinds Gerrit Kouwenaar weten we: Het duurzaamst bouwen is het breken. Kunst ontstaat niet alleen als je iets maakt. Je moet er soms iets voor kapotmaken. Soms voldoen de bekende methoden niet en dient er een lyriek te worden afgeschaft, of neem je een handvol woorden/beelden en schept een nieuw verhaal/beeldend werk. Kunst is geen zaak voor de teerhartigen. 
Recente reacties